ผมเป็นผู้ชายคนนึงครับที่หน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรแต่ก็ไม่ถึงกับหล่อจนเตะตาสาวๆ นานๆทีจะมีผู้หญิงมาแอบชอบสักครั้ง ผมก็มีเพื่อนอยู่มากมายครับซึ่งเพื่อนผมมันก็มีทั้งหน้าตาดีทั้งหน้าตาธรรมดาและหล่อน้อยกว่าผมก็มี(หลงตัวเอง) มีอยู่หลายครั้งครับที่ผมเคยไปเห็นผู้หญิงหน้าตาน่ารักๆหลายๆคนบนFACEBOOK แต่ผมก็ไม่เคยทักไปคุยเพราะคิดว่าเธอก็คงร็ว่าเธอหน้าตาดียังไงเธอก็มีสิทธิเลือกผู้ชายที่หน้าตาดีๆอยู่แล้วเธอคงไม่คิดจะมาเลือกผู้ชายหน้าตาธรรมดาหรอก ผมก็ปล่อยผ่านจนเวลาล่วงเลยไปนาน จนมาเห็นอีกทีผู้หญิงคนนั้นได้ขึ้นสถานะว่ากำลังคบหาดูใจกับเพื่อนผมอยู่ ซึ่งถามว่าเพื่อนผมคนนั้นน่ะเป็นคนที่หน้าตาหล่อมั้ย หน้าตาธรรมดาครับประมาณว่าดำๆ คือผมไม่ได้จะว่าเพื่อนผมนะแต่เราเอาความจริงมาพูดกันคือหน้าตาเพื่อนผมคนนี้อ่ะไม่ได้ดีไปกว่าผมเลย แต่ผมงงว่ามันเป็นจีบยังไงทำไมเธอคนนั้นถึงได้ยอมเป็นแฟนกับมันเพราะผมเชื่อมากว่าในบรรดาผู้ชายที่เข้าไปจีบเธอคนนั้นต้องมีที่หน้าตาดีๆอยู่ไม่น้อยแน่นอน แต่ทำไมเธอถึงได้เลือกเพื่อนผม ทีแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากคงคิดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะชอบอะไรซักอย่างในตัวเพื่อนผมถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะไม่มาเลือกเพื่อนผมคนนี้แน่นอน ปรากฏว่าเพื่อนผมที่ผมคิดว่าหน้าแต่ไม่ได้ดีเนี่ยมีแฟนหน้าตาดีกันแทบทุกรายเลยครับ ผมเลยเกิดคำถามว่าจริงๆแล้วผู้หญิงเนี่ยชอบผู้ชายที่หน้าตาจริงหรือไม่? เพราะจากสิ่งที่ผมพบเจอมามันทำให้ผมเกิดคำถามและเริ่มจะไม่แน่ใจกับสิ่งที่ผมเคยคิดมาตลอดว่าผู้หญิงหน้าตาดีๆยังไงก็คงต้องเลือกผู้ชายหล่อๆอยู่แล้วเธอต้องเลือกคนที่เธอคิดว่าเหมาะสมกับหน้าตาเธอ จึงอยากจะถามผู้หญิงที่หน้าตาดีๆทั้งหลายว่าหากมีผู้ชายหน้าตาหล่อและไม่ได้หล่อมาจีบคุณ คุณคิดว่าจะมีสิทธิขนาดไหนที่คุณจะยอมรับรักของผู้ชายที่ไม่ได้หล่อและเพราะอะไรที่คุณจะรับรักและทำไมคุณถึงไม่เลือกผู้ชายที่หน้าตาดีกว่า? และขอถามผู้ชายที่คิดว่าตัวเองหน้าตาไม่ดีแต่มีแฟนหน้าตาดีว่าคุณจีบเธอด้วยวิธีไหนถึงได้จีบเธอติดและตอนที่คุณจีบเธออยู่ในตอนนั้นได้มีผู้ชายคนอื่นที่กำลังจีบเธออยู่ด้วยหรือไม่ อยากให้เล่าประสบการณ์ให้ฟังเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้ชายคนอื่นที่คิดว่าตัวเองหน้าตาไมดีชาตินี้คงจะไม่มีแฟนแน่ๆให้เขาได้รู้สึกมีกำลังใจมาขึ้นอีกครั้ง